گوش کردن در کلاس:
- گوش کردن ، توجه دقیق به صدا و دریافت معنای آنست.
- اگر خوب و با دقت گوش نکنیم آنچه را که می شنویم و به گوش ما می خورد نخواهیم فهمید.
- گوش کردن موثر، کلید فهم، ادراک و تعقل است.
انواع گوش کردن:
- گوش کردن تفننی: برای سرگرمی و لذت بردن
- گوش کردن فعال (همدلانه) : برای حمایت عاطفی از گوینده
- برای درک مطلب: لازمه برای فهم شنیده ها
- گوش کردن منتقدانه: نقد یا ارزیابی یک پیام منوط به این نوع گوش کردن است
علل شنیدن و لی نفهمیدن مطالب:
- عدم تمرکز ( حواس پرتی ، تفکر در متفرقات و...)
باید توجه داشته باشیم که مغز ما بسیار فعال و قوی است و در هر دقیقه آمادگی بر زبان آوردن 120 تا 150 کلمه را داریم و همچنین برای شنیدن 400 تا 800 کلمه توانایی داریم.
- وسواس در گوش کردن ( غرق در جزییات و الفاظ ما را از یافتن و درک معنی دور می سازد.)
- پرش به سوی نتیجه ( اگر قبل از اتمام سخنان گوینده پیش داوری کنیم و با عجله به سراغ نتیجه بحث برویم از گوش کردن با مطالب مهم مطرح شده باز می مانیم)
- شنیدن برای اشکال کردن و عیب یابی نه برای درک مفاهیم
- ...
یادداشت برداری در کلاس:
فواید یادداشت برداری:
- شما را همیشه در حالت آماده باش نگاه می دارد ( از نظر دسترسی به اطلاعات کلاسی)
- بار ذهنی شما را پی در پی خالی می کند
( با یاداشت برداری صحیح بار ذهنی خود را در کلاس لحظه به لحظه بر روی کاغذ خالی می کنید و ذهن شما همچنان باز ، آماده و خالی می ماند و خستگی ذهنی در کلاس به سراغ شما نخواهد آمد.)
- تمرکز ( از حواس پرتی در کلاس جلوگیری کرده و مانع فراموشی زود هنگام می گردد)
نحوه صحیح یادداشت برداری:
1. درست و دقیق
( نه این که همه مطالب حتی غیر ضروری ها را بنویسیم، با دقت و مفهومی بنویسیم و از کلمات کلیدی و جملات اصلی بهره ببریم...)
2. گزارش گونه:
نوشتن ما چگونه باشد؟ آیا همه صحبت های استاد یادداشت شود یا خلاصه و چکیده سخنان وی و یا گزارشی مفهومی از آن کافیست؟
پاسخ ما به این پرسش نوشتن گزارش گونه و شخصی بر اساس سلیقه هر فرد و به صورت (note ) می باشد( مفید ترین روش)
گزارش ما باید مشتمل بر این مطالب باشد:
- موضوع اصلی جلسه درس
- ادعاها و فرضیه های مطرح شده
- دلایل ادعاها به صورت مشخص
- پرسش و پاسخ های مرتبط با موضوع درس
- نتیجه گیری
3. رعایت الگوی شخصی: ( برای خودتان الگوی خاص و مورد علاقه متناسب با نیازهای شخصی خود داشته باشید، مثلاً از نظر فاصله یا یا کاربرد علایم اختصاری و امثال آن)
4. خود مختاری: هیچ گاه به علت این که همه می نویسند ننویسید بلکه زمانی یادداشت کنید که احساس می کنید مطلبی لازم است و یا ارزش نوشتن و حفظ کردن را دارد.
5. استفاده از واژه های مانوس، جملات کوتاه و رسا و علایمی همچون (؟ : این عبارت را خوب درک نکرده ام) و ( * : موضوع مهم ) و یا مثلاً (! : اشکال به استدلال) و امثال آن شما را بهتر یاری خواهد کرد.